Blij met 2-1 verlies

Een licht stijgende lijn, wisselvallig en vooral slordig. We misten inzet, passie en plezier. Dat was de boodschap woensdag op de training. Deze boodschap kwam niet aan op de manier zoals wij graag wilden en de training werd met een groep chagrijnig meiden en begeleiding afgesloten, waarbij aan beide kanten een vervelende bijsmaak bleef hangen.

Na wat uitleg en input gekregen te hebben van diverse speelsters, een onderhoud tussen de begeleiding onderling stonde alle neuzen weer dezelfde kant op. En dan moet je laat in de middag op bezoek bij De Zweef, kandidaat nummer 1 voor de titel en in de beker 16 voor en 2 tegen. Niet de ideale tegenstander om eens lekker je zelfvertrouwen terug te pakken, nog een paar stappen te zetten en die stijgende lijn door te trekken.

Toch zagen wij na de vriendschappelijke pot tegen De Zweef aanknopingspunten en daarmee zijn we aan het puzzelen gegaan. We waren ervan overtuigd dat er meer te halen viel als voor ons meerdere puzzelstukjes op hun plek vielen.

Zoals verwacht kwamen we al snel onder druk te staan, maar we hielden prima stand. Verdedigende stond het goed en Aniek was scherp en steady. Waar de Zweef de eerste twintig minuten de overhand had en van achteruit mocht opbouwen, stonden onze meiden prima hun taak uit te voeren en was het Wieb die het team bij de hand nam. De linies speelden kort op elkaar, soms moesten onze jonkies voorin even wennen aan hun taak, maar meiden wat hebben jullie een lekkere wedstrijd gespeeld.

Voor de wedstrijd meldden zich twee speelsters met pijntjes, de andere twee pijntjes gaven we alvast een spray behandeling. Gedurende de eerste helft werd duidelijk dat Babet ondanks hard werken en prima verdedigen het eind van de pot niet zou halen. De #kuitpatienten hielden zich keurig en Charlaine haalde het eind op haar tandvlees.

Vlak voor rust krijgen we dan alsnog de 1-0 tegen, een misverstand achterin, waar Aniek prima om de bal vraagt, krijgt de bal toch een tikje waardoor deze van richting veranderd wordt en een intikkertje de brilstand van het bord haalt. Een kadootje, zoals de speelsters van De Zweef het noemden. Slechts een minuut keken we tegen een achterstand aan, prima doorspelen van Aylin zorgde ervoor dat ze Mette kon bedienen, die simpel de 1-1 kon aantekenen.

Met deze stand gaan we de rust in en eigenlijk hadden we alleen wat kleine tips en puntjes om te bespreken, voor de rest niets dan lof.

In de tweede helft krijgt De Zweef het bij vlagen lastiger, de aanvoerder wordt aan banden gelegd en eigenlijk is daarmee de angel uit het spel, hoewel er bij De Zweef erg goede speelsters rondlopen. Waar de verder perfect vlaggende grensrechter van De Zweef er twee keer faliekant naast zit bij een buitenspel beoordeling en ons een duidelijke scoringskant ontneemt, is de domper van de wedstrijd toch wel de doorgebroken Mette, die tegen de grond wordt getrokken en waarbij de tegenstander niet van het veld gestuurd wordt. Gelukkig staan de meiden hier meer boven dan jullie reporter en we spelen vrolijk verder.

We verslappen eigenlijk geen moment, ook de beruchte laatste tien minuten gebeurt er weinig onverwachts. Daarvoor heeft De Zweef echter wel via een matige actie bij ons achterin de 2-1 mogen aantekenen. Daarna krijgen wij een paar geweldige kansen op de gelijkmaker en krijgt De Zweef meerdere kansen om de score uit te breiden. Goed keeperswerk van Aniek en een slecht afgesteld vizier van de aanval van De Zweef voorkomen dat echter.

Ondanks een 2-1 nederlaag zetten wij prima stappen in ons plan. Wij zagen vandaag inzet, passie en plezier! En dan moeten we ons bedenken, dat we vandaag eigenlijk niet eens toegekomen zijn aan ons eigen spelletje.

Alle meiden verdienen een dik compliment! De jonkies voorin, Lina keihard gewerkt en fysiek mooie duels uitgevochten. Aylin heel goed geluisterd naar de coaching en heerlijk brutaal gevoetbald. Het middenveld stond als een huis, Tinka als stofzuiger, Wieb als aanvaller en verdediger en Mette als vanouds. Daarachter was Dimara soms wat onzeker, maar wat een sterke partij. Ook verdedigend stond het lekker, centraal duo met een allesgevende Char en een ouderwetse ausputzer Wies! De backs ook allemaal meer dan prima gespeeld!

Ook onze invallers geweldig gedaan! Geen gemor en gezeur op de bank, aanmoedigen en meeleven! Dit was een lastige wedstrijd om in te vallen, het tempo lag vrij hoog en je moet er meteen staan. Dat hebben jullie prima opgepakt.

Girl of the Match? We kunnen eigenlijk beter praten over Team of the Match. Maar ik vond er vandaag wel een paar bovenuit steken! Wieb, Wies, Mette, Aylin, Aniek. En eigenlijk doe ik de rest tekort als hun naam niet noem....De begeleiding is niet unaniem en dat komt niet vaak voor. Voor alle vijf de namen is iets te zeggen, maar ik denk dat vandaag Wieb toch wel een extra stempel op de wedstrijd heeft gedrukt en Girl of the Match mag zijn.

Maandag de neuzen allemaal weer dezelfde kant op, nog even nagenieten van de mooie stijgende lijn in een wedstrijd waar je onder druk staat en die je verliest, maar die voelt als een soort bevrijding!